Posle velikih poplava 1942-43. otkrivena su na metar dubine dva vodenična kamena. Bila su naopako zakopana. Verovatno je to učinjeno uoči bežanja pred Turcima, sa namerom da se po povratku vodenica obnovi. Niko se nije vratio, jer je kamenje ostalo zakopano. Selo se svakako nalazilo na terenu sadašnje česme. Polje sa jedne i druge strane česme zove se Kožuh.
U ataru sela Crljenca bila su tri kamena bloka, isti po veličini. Jedan se nalazio ispod brda Glavice, poviše bivše ćuprije za Kalište. Drugi se nalazio kod Spomenika, bivšeg zapisa u centru sela. O trećem kamenu se ništa ne zna. Čemu su služili ne zna se. Veličine su 50x70x200 santimetra. Blokovi su bili u Beganovcu, iznad česme. Pred Prvi svetski rat Crljenčani dovuku kamene ploče kod Zapisa u centru sela. Te godine grad ubije taj deo atara, seljaci se uplaše i vrate kamenje. Kasnije ipak dovuku kamenje natrag u selo, gde se i dans nalaze. Stari meštani pričaju da su to bili pragovi stare crkve Ružice, koja se po pričanju tu nalazila.
U okolini česme – izvora vidljivi su bili ostaci nekoliko grobova. Pretpostavlja se da su grobovi bili u neposrednoj blizini crkve.
Mlađa Cunjak, arheolog iz Smedereva, po simbolima i napisu na česmi, smatra da je česma još iz rimskog vremena i da je bila posvećena bogu Mitri. Poviše Beganovačke česme, na širem prostoru padine Kožuh, ima mnoštvo iskopina iz rimskog vremena. Nalaženi su novac i keramika iz toga doba. U njivi u blizini postoji temelj veličine 15×30 metra, dva odeljenja 15×15 metra. Verovatno ostaci rimskog vojnog logora, zato što je rimski put Via militaris prolazio nedaleko odatle. 1996. godine česma je razrušena od strane nepoznatih tragača za starim novcem. Obnovila ju je porodica Milić iz Crljenca. Zanimljivo je da su u česmi bili ugrađeni kamenovi roze i plave boje. Neki pretpostavljaju da su to kamenovi od crkve Ružice.
Česma se nalazi 50-tak metara ispod Zapisa, mesta – ogromnog hrasta, između sela Crljenca i Kule.
