Žiri za „Esej o glumci“, nagradu koju je ustanovila Kulturno-prosvetna zajednica Požarevca, a koji je radio u sastavu: Darko Daničić, Predrag Radonjić i Mileta Aćimović Ivkov (predsednik žirija), na sastanku održanom u Beogradu 7. aprila 2018. godine, doneo je sledeću odluku:
Da se prva nagrada dodeli Milošu Latinoviću za tekst „Između zmaja i njegovog gneva“, druga Nenadu Petroviću za tekst „Izgubljeni u ogledalu“, a da treću nagradu ravnopravno podele: Aleksandra Batinić za tekst „Lik Dorijana Greja u romanu i fulmu“ i Goran Jovanović za tekst „Nebojša Glogovac: Glumačko izgaranje i strast u ekspresiji“.
OBRAZLOŽENjE
U tekstu Miloša Latinovića plodotvorno su se susreli poznavanje duha tradicije, istorije i savremenosti, u kome se vrednosti kulture pomeraju i nište, sa stvaralačkom sposobnošću i snagom subjektivizovanog pronicanja u suštinu problema. I jasnim stavom autorskog kritičkog angažovana i zalaganja za to da „teatar opstane u srcu izvođača“. U tekstu je ostvarena puna značenjska mera prožimanja terorijskih i istorijskih znanja, sa snažnim izrazom autorske volje i kritičkog stava.
Tekst Nenada Petrovića predstavlja se kao autonomna priča; kao narativno-ispovedni opis glumčevog lika sudbine i njegovih unutarnjih dilema; kao jezgrovito i živopisno, slikovito i uverljivo, svedočanstvo o autorskom nastojanju da se uživljavanjem prodre u „lik glumca“. U svom poopštenom pristupu bezimenom glumcu, koji personifikuje čitavu profesiju, autor sugestivno i bez patetike proniče u složen proces glumačkog poniranja u sopstvo u postupku nasušne potrage za autentičnošću, lepotom i smislom.
Aleksandra Batinić je, posredstvom naučno-teorijskog pristupa, nastojala da predoči izazove i mogućnosti umetničkog transponovanja junaka iz književnosti u svet i postupak filmske priče. Iz literarnog u filmsko; iz opisnog i narativnog u vizuelno. To je činjeno učeno, postupno i pregledno. Jasno, pouzdano i vredno.
U tekstu Gorana Jovanovića do izraza je došao postupak publicističkog sagledavanja udela jednog vrsnog glumca, kao izabranog uzor–primera za ispisivanje svojevrsne apologije celoj glumačkoj profesiji. Tako se ovaj tekst javlja kao omaž glumcu i pohvala glumi, kao još jednom izrazu nasušne ljudske potrebe za vrednostima kulture.
