Reprezentaciji SR Jugoslavije nastupi na velikim takmičenjima bili su zabranjeni od početka rata širom SFRJ, pa sve do 1995, sve do istorijskog EP u Atini.
Taj, drugi jul 1995, bio je nekima radostan, nekima ne baš. Mi smo se, eto, radovali. Imali smo i zašto. Usred onih strašnih dana, naši košarkaši, koji su se vratili na međunarodnu scenu posle međunarodnih sankcija, osvojili su prvenstvo Evrope. Hrvati, koji su osvojili bronzu, priredili su skandal – sišli su sa pobedničkog postolja, ne želeći da slušaju našu tadašnju himnu. I, od tada se na postolje ni posle 24 godine nisu vratili.
Na današnji dan pre 24 godine:
– Aleksandar Đorđević postao je “Sale Nacionale”;
– Skandiranje “Sad si uz’o trofej, Paspalje” postao je evergrin i više puta je “obrađivan” taj navijački hit (u zavisnosti od imena sportiste);
– Predrag Saša Danilović je kucao preko Arvidasa Sabonisa;
– Marčuljonis je odigrao utakmicu života, ali ga je nadmašio “Sale Nacionale”;
– Litvanci su hteli da prekinu utakmicu, da odu sa terena. Đorđević i Divac su ih vratili na teren, u igru;
– Hrvati su uzeli bronzane medalje, a onda su pobegli sa podijuma. Naši su im ostavili cveće na postolju.
Zbog embarga, naši najbolji košarkaši na TV-u su gledali kako Hrvati, na čelu sa Draženom Petrovićem, igraju sa Drim timom finale Olimpijskih igara 1992, pa kako Nemci predvođeni Svetislavom Pešićem 1993. postaju šampioni Evrope i kako Ameri i 1994. osvajaju u Kanadi Svetsko prvenstvo.
A, onda se dogodila Atina.
Šampionski tim: Dejan Bodiroga, Predrag Danilović, Saša Obradović, Zoran Sretenović, Žarko Paspalj, Miroslav Berić, Aleksandar Đorđević, Željko Rebrača, Vlade Divac, Zoran Savić, Dejan Tomašević, Dejan Koturović.
