Lepo vreme i još bolji ambijent bili su odličan spoj za posetu ovog kompleksa u blizini Golupca.
Prvi put u istorijskim izvorima Golubac se pominje 1335. godine kao tvrđava sa ugarskom posadom. Iako je grad osnovan pre, ne zna se kada i ko ga je podigao. Etimologija nam ne govori ništa, sem da je u imenu grada sadržana reč golub. 
Na osnovu pojavljivanja imena grada na srednjovekovnim kartama, uočavaju se različiti nazivi u zavisnosti od korišćenog jezika.
Tako imamo nazive Galambas, Galambocz, Colombazo, Columbaz, Columbarum, Taubersburg, Tawbenstein, Peristerin, Giwerdzinlik i slične varijacije iz kojih saznajemo da je osnovna reč golub izrečena na više jezika-latinski, mađarski, nemački, grčki, turski, a nastavci tipa ocz su karakteristični za Slovene. 
Grad je tek 70-ih godina 20. veka ušao u sferu interesovanja naših istraživača, što je bilo podstaknuto izgradnjom hidroelektrane ,,Đerdap I” jer su u okviru ovog projekta izdvojena sredstva za istraživanje. Utvrđeno je da grad ima osnovu prilagođenu konfiguraciji terena i da ga čine 9 kula sa bedemima koji ih povezuju i palata. Početak upotrebe vatrenog oružja u 15. veku odrazilo se na tvrđavu jer je došlo do prilagođavanja kula i izgradnje nove, topovske kule. Iako nisu poznati ni tačno vreme podizanja grada ni graditelji, pojedini naučnici misle da je Golubac u duhu srpskih utvrđenja 13. i 14. veka, te da je ipak u pitanju srpska tvorevina iz vremena kralja Dragutina.
