Prva nagrada “Esej o glumcu”, koju je ustanovila Kulturno-prosvetna zajednica Požarevca u čast Milivoja Živanovića, dodeljena je Milošu Latinoviću, književniku i direktoru Bitef teatra.
Žiri u sastavu: Darko Daničić, Predrag Radonjić i Mileta Aćimović Ivkov (predsednik žirija), odlučio je da nagradu dodeli Latinoviću za tekst “Između zmaja i njegovog gneva”.
Druga nagrada je pripala Nenadu Petroviću za tekst “Izgubljeni u ogledalu”, a treću nagradu ravnopravno dele Aleksandra Batinić za tekst “Lik Dorjana Greja u romanu i filmu” i Goran Jovanović za tekst “Nebojša Glogovac: Glumačko izgaranje i strast u ekspresiji”.
“U tekstu Miloša Latinovića plodotvorno su se susreli poznavanje duha tradicije, istorije i savremenosti, u kome se vrednosti kulture pomeraju i nište, sa stvaralačkom sposobnošću i snagom subjektivizovanog pronicanja u suštinu problema i jasnim stavom autorskog kritičkog angažovana i zalaganja za to da teatar opstane u srcu izvođača”, navedeno je u obrazloženju.
Žiri je konstatovao da je Latinović ostvario punu značenjsku meru prožimanja terorijskih i istorijskih znanja, sa snažnim izrazom autorske volje i kritičkog stava.
Tekst Nenada Petrovića, prema oceni žirija, predstavlja se kao autonomna priča, kao narativno-ispovedni opis glumčevog lika sudbine i njegovih unutarnjih dilema, kao jezgrovito i živopisno, slikovito i uverljivo, svedočanstvo o autorskom nastojanju da se uživljavanjem prodre u “lik glumca”.
“U svom poopštenom pristupu bezimenom glumcu, koji personifikuje čitavu profesiju, autor sugestivno i bez patetike proniče u složen proces glumačkog poniranja u sopstvo u postupku nasušne potrage za autentičnošću, lepotom i smislom”, stoji u obrazloženju.
Aleksandra Batinić je, kako je istakao žiri, posredstvom naučno-teorijskog pristupa, nastojala da predoči izazove i mogućnosti umetničkog transponovanja junaka iz književnosti u svet i postupak filmske priče.
U tekstu Gorana Jovanovića do izraza je došao postupak publicističkog sagledavanja udela jednog vrsnog glumca, kao izabranog uzor-primera za ispisivanje svojevrsne apologije celoj glumačkoj profesiji pa se tako ovaj tekst javlja kao omaž glumcu i pohvala glumi, kao još jednom izrazu nasušne ljudske potrebe za vrednostima kulture, obrazložio je žiri svoju odluku.
