Snežana Golubović i Miomir Korać za „Politiku” kažu da će naše predstavljanje i nominovanje arheoloških lokaliteta na tlu Srbije duž linije granice Rimskog carstva u Podunavlju za listu svetske kulturne baštine, koje je započeto nominacijom 2013. u Beču, tada dobiti očekivani epilog.
Po prispeću u Viminacijum, u Domusu susrećemo profesora Snežanu Golubović, našeg člana Bratislavske grupe, i direktora arheološkog parka profesora Miomira Koraća. Kažu specijalno za „Politiku” da imaju ekskluzivnu vest: od 2021. godine i Viminacijum će biti na Uneskovoj listi svetske baštine!
Na nedavnom beogradskom sastanku potvrđeno je da će se na listi svetske baštine Uneska od 2021. naći rimska granica duž Dunava na tlu Srbije – 450 kilometara od Apatina do Prahova – sa 40 do 60 objekata, gradova, tvrđava i drugih nalazišta iz rimskog doba, među kojima je Viminacijum.
Do tada naši naučnici i država treba da pripreme dokumentaciju i dokaze po strogo utvrđenoj proceduri. Britanci su prvi počeli sa zaštitom rimskog limesa i svoj posao završili – Hadrijanov zid je od 1987. na Uneskovoj listi – kao i Nemci i Austrijanci, Mađari će svoj deo završiti sledeće godine, a do 2021, zajedno s nama, sve poslove na rimskom limesu treba da završe i Hrvati, Rumuni i Bugari. Time će cela dunavska granica Rimskog carstva biti pod zaštitom ove svetske organizacije. Naše predstavljanje arheoloških lokaliteta na tlu Srbije duž linije rimskog limesa, započeto nominacijom 2013. u Beču, tada će dobiti očekivani epilog.
To znači da će pod zaštitom Uneska biti tvrđave, utvrđenja, kule, put duž granice, veštačke prepreke i s tim povezane civilne strukture. Da bi neki lokalitet bio upisan na listu svetske baštine, mora biti fizički zaštićen, predstavljen i da ima organizovan sistem upravljanja.
Na ostacima drevnog grada iz perioda Rimskog carstva podiže se novi Viminacijum. Na plodnim stiškim njivama, među kukuruzima i voćnjacima, nedaleko od Termoelektrane „Kostolac” i između površinskih kopova „Drmno”, već je izgrađena Rimska vila, ili Domus, kako je arheolozi zovu, za stanovanje i rad naučnika koji borave na ovom arheološkom nalazištu. Pre tri dana useljen je arheopark, u kojem je 600 kreveta, kuhinja s trpezarijom od 312 sedišta i dve sale za predavanja s po 250 mesta.
Ceo tekst pročitajte OVDE.
