Dan zaštite prirode Srbije obeležava se 11. aprila na dan kada je proglašeno prvo zaštićeno područje 1949. godine – Spomenik prirode „Velika i Mala Ripaljka“ kod Sokobanje. Ovaj dan ustanovljen je Zakonom o zaštiti prirode 2009. godine kako bi se javnosti predstavio značaj očuvanja prirodne baštine.
Dan zaštite prirode Srbije je prilika da se ukaže, ne samo na značaj očuvanja prirode za opstanak živog sveta i kvalitet životne sredine i življenja ljudi, već i značaj upravljanja zaštićenim područjima.
Ljudske aktivnosti tokom prošlog veka imale su razoran uticaj na prirodnu vegetaciju i druge resurse. Koliko god se svest o očuvanju životne sredine povećala u poslednjih nekoliko godina, još uvek je dug put do toga da pozitivni koraci pokažu svoje pune rezultate.
Srbija predstavlja jedan od 158 centara svetskog biodiverziteta i šest centara evropskog biodiverziteta. Veliki broj različitih tipova staništa prisutnih u našoj zemlji, od barskih i močvarnih, preko preostalih stepa, peščara i kontinentalnih slatina, do očuvanih šumskih zajednica prašumskog karaktera u kanjonima i klisurama divljih reka i planinskih i visokoplaninskih oblasti, omogućili su prisustvo raznovrsnog biljnog i životinjskog sveta.
Danas u Srbiji postoji gotovo 500 zaštićenih područja. Ona su klasifikovana u sedam vrsta, i to: strogi rezervat prirode, specijalni rezervat prirode, nacionalni park, spomenik prirode, zaštićeno stanište, predeo izuzetnih odlika i park prirode.
Prvo područje koje je zaštićeno na teritoriji današnje Srbije bila je Obedska bara, koja je stavljena pod zaštitu još 1874. godine.
