Organizatori ovogodišnje bili su Grad Požarevac, Braničevska eparhija i osnovne i srednje škole sa teritorije Grada Požarevca. U bogatom kulturno-umetničkom programu učestvovale su sve škole i Predškolska ustanova Ljubica Vrebalov.
Na svečanosti u Centru za kulturu svešetenik Mirko Vasilić je govorio besedu o Svetom Savi i istakao da o ovom svetitelju najviše govorimo o detaljima njegovog života.
„Beskrajno smo zahvalni Svetom Savi, što nas je svojom ljubavlju, slobodom i delatnošću učinio pričasnicima tajne večere na ikoničan način u svetoj liturgiji“ naglasio je Mirko Vasilić.
Prisutnima se obratio i gradonačelnik Grada Požarevca Bane Spasović koji je istakao da se ovom akademijom odaje počast i ukazuje zahvalnost prvom episkopu Srpske pravoslavne crkve, srpskom plemiću koji se svojim delima uzdigao do sveca – našem Svetom Savi.
”Kroz svetsku istoriju svakako se pojavljivalo još svestranih ličnosti poput njega, ali je izuzetno mali broj onih koji su imali toliki uticaj na svoj narod a pritom bili za vreme zemaljskog života i čuveni zakonodavci, diplomate, hodočasnici… Rezultat njegove diplomatije je i autokefalnost Srpske crkve koja je izdejstvovana zahvaljujući velikom ugledu koji je uživao u tadašnjim Evropskim krugovima. Tako je Pravoslavlje ustoličeno kao primarna veroispovest kod Srba i od tada više nije bilo pokušaja masovnog prelaska u katoličanstvo, prevashodno zahvaljujući velikom kultu ovog prosvetitelja i prvog Arhiepiskopa u našem narodu koji traje do dan danas. Ta sabornost koja nam je kao narodu često bila potrebna kao kap vode na dlanu tokom velike žege, kada je Sveti Sava u pitanju, bila je veličine bujice najmoćnije reke. Nikada se Srbi nisu više složili oko nečega kao oko značaja koji je za njih imao ovaj svetitelj i prosvetitelj. Tako je bilo za vreme njegovog života, ali i posle smrti njegove. Svi kasniji zavojevači često su koristili njegovo ime da zaplaše ili kazne narod pa je tako i tursko spaljivanje njegovih moštiju 1594. godine u Beogradu imalo za cilj da uplaši ustanike. To što je tada postignuto je njegovo uzdizanje do sveca, što je 1775. godine i zvanično uradio Karlovački sinod. Shvatajući oduvek značaj duhovnosti, morala i obrazovanja dao je nemerljiv doprinos tome da mlada srpska zemlja dobije one prave elemente države. Ti elementi nisu samo utvrđene granice, jaka vojska i razvijena ekonomija. Više od toga to su ljudi koji vole Boga, svoje bližnje i koji svome rodu pomažu znanjem i ljubavlju prema državi. Njemu u slavu na današnjoj akademiji prisetimo se svega onoga što je učinio za nas i zapitajmo se da li bi bio zadovoljan nama danas. Ako u odgovoru na to pitanje zastanemo na tren, ili odgovorimo sa ne, znak je da trebamo raditi još više na sebi i na razvoju Srbije, Srbije kakvu je on želeo u budućnosti.”
Na svečanosti uručene su zahvalnice Braničevskoj eparhiji, gradu Požarevcu i Kolu srpskih sestara „Bosiljka Bosa Pavlović“.
U nastavku programa nasupili su učenici osnovnih i srednjih škola sa teritorije grada Požarevca.
Održan je i Svetosavski bal koji je bio humanitarnog karaktera, gde su se prodavale slike koje su delo učenika iz požarevačkih srednjih i osnovnih škola.
Sredstva će biti opredeljena za socijalno ugrožene učenike.
Lepo je videti da je bar nekome dobro u sadašnja vremena !
Od 1992. godine Kolo srpskih sestara organizuje Svetosavski bal u Požarevcu, čiji prihod ide u humanitarne svrhe, i koji je bio vrlo posećen. Sa promenama u društvu broj gostiju je smanjen, ali se Kolo kroz različite akcije bori da dodje do sredstava. Ovo znam jer sam njihov prijatelj i pratim njihov rad, a mogli bi to da učine i drugi u lokalnim medijima. Otkud onda sada drugi Svetosavski bal i šta to treba da znači!?