Srpska pravoslavna crkva u zemlji i rasejanju i njeni vernici danas obeležavaju Vidovdan, praznik posvećen Svetom velikomučeniku knezu Lazaru i svim srpskim mučenicima koji su poginuli u Boju na Kosovu 1389.
Vidovdan ili praznik sećanja na kosovsku pogibiju crveno je slovo u crkvenom kalendaru SPC.
Ime praznika se vezuje za svetog Vida, koji je prema „Prologu” vladike Nikolaja Velimirovića, poreklom sa Sicilije.
Pominje se i kao praznik starozavetnog proroka Amosa – slave srpskog kneza Lazara, koji je poginuo na taj dan, a u predvečerje praznika se sa svojim velmožama pričestio u Crkvi Samodreži na Kosovu.
Prema „Prologu”, SPC istog dana slavi i svog patrijarha Jefrema, koga je Sabor izabrao 1375. godine i koji je „1382. venčao kneza Lazara za cara”.
Za Vidovdan se prepliću istorijska zbilja i narodni običaji i verovanja oličeni u razvoju kosovskog mita uporedo s paganskim kultovima starog slovenskog božanstva Vida.
Za one koji ne znaju, Vid je smatran vrhovnim božanstvom – „Bogom nad bogovima” a svi drugi bogovi tek polubogovima. Među Srbima i svim Slovenima verovalo se da je Vid svevideće božanstvo, pa se Vidovdan smatra i praznikom za oči, odnosno praznikom koji „otvara oči”.
