Košava je hladan istočni i jugoistočni vetar, srednjeg do jakog intenziteta, koji duva u Srbiji, Rumuniji i Bugarskoj. Prouzrokovan je međusobnim vezama između meteorološke situacije i orografije Karpata i Balkanskih planina.
Duva iz područja Ukrajine i severnog dela Crnog mora preko Vlaške nizije i Južnih Karpata, kada se uspostavi gradijent pritiska usmeren od istočne ili jugoistočne Evrope prema zapadnom Mediteranu.
Košava se javlja kada se centar ciklona nalazi iznad zapadnog Mediterana pri čemu se može javiti, nešto ređa, topla košava koja donosi suvo vreme sa malo oblaka i nešto više temperature. Tada košava duva uglavnom iz jugoistočnog smera. Drugi razlog za nastajanje košave je kada se centar anticiklona nalazi u istočnoj Evropi. Ova košava je izuzetno česta zimi donoseći izuzetno hladan vazduh i suvo vreme. Tada košava osim jugoistočnog smera može imati i istočni smer.
U Srbiji košava duva u Vojvodini, Podunavlju i istočnoj Srbiji i to najčešće u jesen, zimu i u rano proleće, dostižući brzinu i od 70km/h. Većinom duva pri zemljinoj površini, do visine od 2km, na mahove snažnim udarima koji su posebno neprijatni zimi jer kada se pomeša hladan vazduh koji donosi košava i jačina vetra subjektivni osećaj temperature može biti i oko -15 -20 C.
Košava u većini slučajeva donosi suvo i veoma hladno vreme. Po prestanku košave (koja nekad traje i po više nedelja) obično nastaje kraći ili duži period kiše ili snega. Najčešće duva dva do tri dana. Najduži zabeležen period u kom je duvala košava je 31 dan (14.01-13.02.1972).
Javljajući se u naletima košava se ponaša kao čistač atmosfere, ponekad je veoma korisna kada počne da duva nakon maglovitog razdoblja kada se poveća procenat smoga u gradovima. Takođe je interesantna činjenica da iako duva na ograničenom prostoru, često se dešava da je njen uticaj slabiji u Južnom banatu i Smederevu, a da u Vršcu duva velikim intenzitetom. Inače košava je reč turskog porekla i sastoji se od reči kos-brz i hava-vazduh.
Najjača je na ulazu u Đerdapsku klisuru.
