Ona vekovima živi svoj poseban život kroz mitove, priče i legende.
Na strmoj i nepristupačnoj steni na desnoj obali Dunava u blizini Golupca, uzdiže se Golubačka tvrđava sa deset kula i dve velike kolske kapije. Njena lepota i jedinstvenost mame veliki broj posetilaca, a koliko god je istraživali, čini se da neke tajne nikada ne uspemo sami da dokučimo. Barem, dok priroda ne umeša prste.
U predanjima se prepliću verovanja da je to mesto gde se okupljaju vile, rusalke i druga mitološka bića, poput čoveka sa rogovima i bradom koji nestaje čim se ukaže svetlo, pa do legende o izgubljenom rimskom blagu, koje je iznenada progutala pećina, kao i sve one koji su kasnije pokušavali da ga nađu.
Sva sreća pa se situacija brzo smirila, pa je nivo Dunava počeo da opada. Čini se da je opao više nego inače, jer su se ukazali neverovatni prizori na tvrđavi koji su malo kome poznati!
Pored prozora vidljivi su i donji lagumi ove kule koji su inače pod vodom. Nema preciznih podataka kada je tvrđava sagrađena, a u pisanim dokumentima prvi put se pominje 1335. godine kao ugarsko vojno utvrđenje. I nastanak imena Golubac vezuje se za legende.
Jedna kaže da je grad dobio ime po vizantijskoj princezi Jeleni, koja je kao zatočenica u kuli svoju tugu ublažila gajeći golubove, a druga govori o lepoj devojci po imenu Golubana, koju je turski paša vezao za stenu, i nakon surovog mučenja ostavio njeno telo pticama jer je odbila njegovu ljubav.
Ima i onih koji tvrde da je grad dobio ime po divljim golubovima koji su se nastanili na okolnim liticama. No ipak, ova prelepa građevina samo je detalj u ovom kraju Braničevskog okruga.
