Najbolju srpsku barenu kobasicu proizvodi “Bačka” a.d., odlučio je stručni žiri na prvom takmičenju u pravljenju kobasica od mesa sa domaćih farmi, koje je organizovala Privredna komora Srbije.
Žiri, koji čini 21 stručnjak sa renomiranih srpskih institucija koje se bave higijenom i tehnologijom proizvodnje hrane, poput Institita za higijenu i tehnologiju mesa iz Beograda, Poljoprivrednog fakulteta iz Beograda, novosadskog Tehnološkog fakulteta, odlučio je da brend “Najbolja srpska kobasica”, osim “Bačke”, ponesu i proizvodi zemljoradničke zadruge “Trlić” i industrije mesa “Gombit”.
Cilj takmičenja bio je da se unapredi brend i konkurentnost domaćih proizvođača, a receptura je propisivala da kobasice sadrže 65 do 70 svinjskog mesa prve kategorije i oko 20 do 25 odsto masnog tkiva.
Potpredsednik Privredne komore Srbije Miroslav Miletić istakao je da učešće u takmičenju, kao i sticanje znaka “Najbolja srpska kobasica”, daje proizvodima domaće industrije mesa karakteristike brenda.
On je objasnio da znak “Najbolja srpska kobasica” predstavlja rezultat poštovanja standarda koji primenjuju proizvođači u Srbiji.
– Njihova osnovna odlika je kvalitet prema zahtevima potrošača i kao adekvatna cena u odnosu na kvalitet, i kao takav, proizvod je istovetnog kvaliteta, bilo da se prodaje u zemlji u kojoj je nastao, bilo u celom svetu – rekao je Miletić.
Stvaranje brenda, smatra Miletić, predstavlja najteži i najkreativniji zadatak svake industrije, jer mu je cilj podizanje svesti potrošača u kvalitet proizvoda odgovarajućeg porekla.
– Srpska industrija mesa zaslužuje poverenje potrošača, jer ima znanje i potencijal za unapređivanje svog poslovanja – konstatovao je Miletić.
Na takmičenju su učestvovale industrije mesa “Topola”, “Neoplanta”, “Carnex”, “Yuhor”, “Zlatiborac”, “Gombit”, “Bačka” a.d. , zemljoradničke zadruge “Trlić” i “Budućnost”, samostalna ugostiteljsko trgovinska radnja “Dukat” iz Pirota, kao i poljoprivredna gazdinstva Save Graorca iz Kovilja i Nenada Vojinovića iz Kuzmina.
Ivan Nastasijević iz Instituta za higijenu i tehnologiju mesa podvukao je da je došlo vreme da se, posle niza godina propadanja domaće industrije mesa i sankcija, ponovo na tržištu pojave dobri proizvodi sa nacionalnim prefiksom.
Osim kvalitetnijih proizovda, dodao je Nastasijević, to omogućava i povezivanje industrije hrane sa turistiškom ponudom Srbije i drugim aspektima privrednog razvoja zemlje.
Predstavnik pobednik takmičenja, šef proizvodnje u “Bačka” a.d. Nebojša Urumović, istakao je da će se ta kompanija truditi da njihovi kvalitetni proizvodi dođu do svih potrošača, i dodao da se nadao pobedi.
– Imamo kvalitetan asortiman proizvoda, svi su pravljeni od mesa sa srpskog područja, najviše iz Vojvodine – rekao je i dodao da se nada da će država da prepozna industriju mesa kao znacajnu granu privrede i nastaviti da joj pomaže.
Poljoprivrednik Nenad Vojinović iz Kuzmina rekao je da se prijavio na takmičenje kako bi što više motivisao mlade na selu da krenu njegovim stopama, kako bi unapredili proizvodnju kobasica.
– Ovo mi takmičenje mnogo znači i sigurno će me još više motivisati da se posvetim toj proizvodnji – rekao je Vojinović i dodao da će pokušati da ostvari saradnju sa predstavnicima drugih proizvođača koje je imao prilike da upozna na takmičenju.
Kako su objasnili iz Privredne komore Srbije ne zna se pouzdano od kada datira proizvodnja “srpske kobasice“, pa se zato kao najstariji zapis o postojanju i recepturi proizvoda pod tim nazivom uzima ona iz knjige “Metodologija planiranja i tehnološkog projektovanja u proizvodnji i preradi mesa” iz 1983.
Većinski nadev od 65 odsto, koji je tada normativno definisao srpsku kobasicu, činilo je 25 odsto mesnog testa, 25 odsto masnog tkiva, 10 odsto kožice i pet odsto iznutrica.
Svinjsko i goveđe meso bilo je zastupljeno od oko 35 odsto u sastavu srpske kobasice.
